Bài thơ Đà Lạt Trăng Mờ (Hàn Mặc Tử), tác giả viết về Đà Lạt một đêm trăng mờ. Đầu thơ một phút thiêng liên khởi đầu, khung cảnh thật huyền mơ, trăng sao đắm đuối như đón từ xa một ý thơ. Nội dung tiếp theo là tiếng nước hồ reo, tơ liễu run trong gió và xem trời giải nghĩa yêu. Khung cảnh còn miêu tả hàng thông lấp loáng đứng trong im, cành lá như đã lặng chìm, thực hư sao phân biệt được Sông Ngân Hà nổi giữa màn đêm.
Đà Lạt Trăng Mờ (Hàn Mặc Tử)
Đây phút thiêng liêng đã khởi đầu,
Trời mơ trong cảnh thật huyền mơ.
Trăng sao đắm đuối trong sương nhạt,
Như đón từ xa một ý thơ.
Ai hãy làm thinh chớ nói nhiều,
Để nghe dưới đáy nước hồ reo.
Để nghe tơ liễu run trong gió,
Và để xem trời giải nghĩa yêu.
Hàng thông lấp loáng đứng trong im,
Cành lá in như đã lặng chìm.
Hư thực làm sao phân biệt được?
Sông Ngân Hà nổi giữa màn đêm.
Cả trời say nhuộm một màu trăng,
Và cả lòng tôi chẳng nói rằng.
Không một tiếng gì nghe động chạm,
Dẫu là tiếng vỡ của sao băng!
Cuối thơ là cả trời nhuộm một màu trăng, cả lòng tôi không một tiếng gì nghe chạm, dẫu là tiếng vỡ của sao băng. Bạn cảm nhận gì về bài thơ này, để lại đóng góp của bạn ngay dưới đây nhé.
Các Bạn Đang Xem Bài Viết Bài Thơ: “Đà Lạt Trăng Mờ” (Hàn Mặc Tử – Nguyễn Trọng Trí) Của Tác Giả Hàn Mặc Tử Thuộc Tập Đau Thương (Thơ Điên 1937) » Phần 1: Hương Thơm Tại Blog ChieuTa.Com. Truy Cập Blog Thường Xuyên Để Xem Nhiều Bài Viết Mới Hàng Ngày Nhé!
Để Lại Một Bình Luận