Bài thơ Cưới Xuân, Cưới Vợ (Hàn Mặc Tử), tác giả mượn hình ảnh người ta cưới vợ để nói lên mối tơ duyên của mình. Đầu thơ là khung cảnh gió làm lá lay động, chú bướm vườn hạnh áo xinh đem trẻ, một khung cảnh mùa xuân. Một đám cưới pháo nhân duyên, nào là đường trai thẹn không dám nhìn, nường gái thì đông lân.
Cưới Xuân, Cưới Vợ (Hàn Mặc Tử)
Lá nại – đông tơ gió đãi chiều
Bướm vườn hạnh áo xinh đem trẻ
Nhà quan nao cốt cách ra vẻ
Xuân vô ra không biết bao nhiêu
Pháo nhân duyên nổ đã hơi nhiều
Trầu lịch sự têm mời hai họ
Đường trai thẹn nên không dám ngó
Nói chi Nường là gái đông lân
Buồng không xa xiêm áo sương sần
Ông mai mới cưới như ngô nở
Người ta cưới cả xuân cả vợ
Nên ân tình nổi máu trên môi
Còn em sao chưa biết hổ ngươi
Để mai mốt anh đi lễ hỏi
Còn em nữa, lòng chưa biết nói
Đôi mắt còn nguyên vẹn mùa thơ
Đứng không xa, sao ngó hững hờ
Anh sốt ruột muốn kêu: Em quá.
Những dòng thơ cuối tác giả nói về mối tơ duyên của mình, mai mốt anh đi lễ hỏi, đôi mắt duyên hẹn mùa thơ. Bạn cảm nhận gì về bài thơ này, để lại đóng góp của bạn ngay dưới đây nhé.
Các Bạn Đang Xem Bài Viết Bài Thơ: “Cưới Xuân, Cưới Vợ” (Hàn Mặc Tử – Nguyễn Trọng Trí) Của Tác Giả Hàn Mặc Tử Trong Tập Thượng Thanh Khí Tại Blog ChieuTa.Com. Truy Cập Blog Thường Xuyên Để Xem Nhiều Bài Viết Mới Hàng Ngày Nhé!
Để Lại Một Bình Luận